เฉลยปริศนาตอนจบ My Liberation Notes ใครงงมาตรงนี้ เรามีคำตอบ

My Liberation Notes ตอนจบ งง

สปอย คลายสงสัย My Liberation Notes EP16 ตอนจบกับคำถามที่หลายคนคาใจ

ถ้าคุณได้ดู My Liberation Notes จนถึงตอนจบแล้วเข้ามาอ่านบทความนี้ คำถามต่อไปนี้อาจจะอยู่ในใจคุณอยู่

“จบงงมาก”

“คุณกูกำลังหอบเงินไปไหน”

“ไม่เข้าใจตอนจบ”

“จบได้อิหยังวะมาก”

“เริ่มต้นมาก็ดี ดันมาตกม้าตายตอนจบ”

แสดงว่าคุณมาถูกทางแล้ว ตามมาทางนี้ ผู้เขียนจะพาคุณมาหาคำตอบไปด้วยกัน

อันที่จริงแล้ว นักเขียนบท พัคแฮยอง อาจจะอยากเขียนบทตอนจบให้เป็นคำถามปลายเปิดที่อาจมีคำตอบหลากหลายก็เป็นได้

แต่คิดอีกที….

โดยส่วนตัวแล้ว ผู้เขียนเองก็มีข้อมูลเตรียมการมาสะกดจิต และอยากให้คิดตามกันทีละบรรทัด แล้วมาไขปริศนาตอนจบไปด้วยกัน ตามมาค่ะ

คุณกูหอบเงินไปไหน

คุณกู (ซนซอกกู) ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ตามหา “อิสรภาพ” ในชีวิตและกำลังทำตามมีจองทีละอย่าง ๆ ดังนั้น จึงไม่มีทางที่เขาจะหอบเงินเพื่อไปหามีจองโดยเด็ดขาด

การถูกตามล่า..มันไม่สนุก ตั้งแต่ต้นเรื่องเราก็เห็นมาแล้ว นั่นไม่ใช่วิถีแห่งอิสรภาพอย่างแน่นอน

ดังนั้น เขาน่าจะหอบเงินไปใช้หนี้แทนพี่ฮยอนจิน พี่คนสนิทที่รู้จักกันมานานตั้งแต่ตอนเปิดโฮสต์บาร์ จากนั้นเขาคงจะรับผิดชอบความผิดพลาดที่เกิดขึ้นด้วยการขอลาออกจากท่านประธานชิน เพราะท่านประธานเคยบอกให้จัดการไล่พี่ฮยอนจินออกซะ ถ้าทำยอดไม่ถึง แต่เขาก็ยังไม่ได้ทำ

คุณกู My Liberation Notes

จากนั้นคุณกูก็คงตามล่าหาพี่ฮยอนจินด้วยตัวเอง แต่ตามไปแล้วจะได้เงินคืนอย่างนั้นหรือ ในเมื่อเจ้าหนี้ก็ตามอยู่เหมือนกัน

หรือคุณกูอาจจะเลือก “ให้อภัย” และปล่อยผ่านตามแบบฉบับของมีจองที่ปรึกษาคนสำคัญในชีวิตของเขา อย่างที่เธอเคยให้อภัยแฟนเก่า จนทำให้ได้พบกับอิสรภาพที่แท้จริงในชีวิต

ถ้าใครเห็นว่าน่าจะเป็นอย่างอื่น บอกเรามาทีว่าคุณคิดว่า คุณกูน่าจะเอาเงินไปทำอะไร..

หรือเราอาจพลาดอะไรไปในตอนจบของ My Liberation Notes จบอิหยังวะ จริงหรือ?

ถ้าคุณสังเกตให้ดีในช่วงใกล้จบ คุณกูควักขวดเหล้าออกจากกระเป๋าเสื้อ และก็มีเหรียญกระเด็นออกมากลิ้งตกลงไปในท่ออย่างน่าใจหาย

ภาพตัดไปที่คุณกูกระพริบและหรี่ตาดูเพื่อให้แน่ใจอีกครั้ง

ปรากฏว่าเหรียญนั้นไม่ได้ตกลงไปในท่อ แต่หยุดค้างอยู่บนตะแกรงท่อน้ำทิ้ง

เขาเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ ให้แน่ใจว่าเหรียญไม่ได้ตกลงไปจริง ๆ

งงจริง ๆ ตกลงว่า…ตกไม่ตก มี 2 เหรียญหรือยังไง? บางคนอาจเคยมีคำถามแบบนี้ในใจ

แท้จริงแล้ว มีเหรียญ 500 วอนเพียงเหรียญเดียวที่หลุดออกมาจากกระเป๋าเสื้อของคุณกู

คุณกู ซนซอกกู My Liberation Notes

ก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่นาทีเขาได้เจอกับเด็กน้อยแสนน่ารักที่เขย่งเท้ากดเปิดลิฟต์รอคุณแม่ เล่นเอาใจเต้นไปตั้ง 7 วินาที วันนี้เขาเก็บแต้มความสุขได้แต่เช้าเลย ทั้งที่บางครั้งลากยาวจนตะวันลับฟ้าไป ความสุขสักวินาทียังไม่ได้สัมผัสเลย ตรรกะของคุณกูจึงเริ่มทำงานอีกแล้ว

…มีความสุขแล้วโชคร้ายมักจะตามมา…

งั้นตบเหล้าเข้ม ๆ แล้วบอกพระเจ้าว่า “ผมกำลังทุกข์อยู่ครับ” น่าจะเหมาะกว่า เขาจึงเดินเข้าร้านสะดวกซื้อและซื้อเหล้านอกมาหนึ่งขวด

ระหว่างควักเหล้าออกมาจากกระเป๋าเสื้อ พลันก็ทำเหรียญกระเด็นออกมาด้วย กลิ้งไปนู่นแล้ว ตกท่อแน่นอน นั่นไง…

โชคร้ายมักตามหลังความสุขเสมอ

แต่….คราวนี้มันไม่ใช่อย่างที่คิดแฮะ

คุณกูทั้งกระพริบตา ทั้งหรี่ตาดูดี ๆ แล้วยังเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ เหรียญกลิ้งตกฟุตบาทไป แต่ปรากฏว่ายังค้างอยู่บนตะแกรงเหล็กปิดท่อ นี่เป็นโชคดีที่ต่อกันตั้งแต่เช้า มีหรือคุณกูจะไม่ใจเต้น เขาก้มลงแล้วแอบยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจเอามือหยิบเหรียญ 500 วอนที่หงายด้านก้อยเป็นสัญลักษณ์รูป “นกกระเรียน” ขึ้นมา

งานนี้ใจเต้นรัวแน่นอน เมื่อเช้าก็ 7 วินาทีไปแล้ว วันนี้ผลประกอบการแห่งความสุขช่างทำงานดีเหลือเกิน เหล้าเข้ม ๆ นั้นขอยกให้คนไร้บ้านแทนแล้วกัน

มันเป็นเรื่องแปลกจัง…

แล้วเขาก็เดินมุ่งหน้าต่อไป
คิดถึงสิ่งที่…มีจอง…เคยพูดกับเขาว่า

“ฉันเขียนแบบนี้ไว้ในบันทึกอิสรภาพด้วย
ว่าเหมือนชีวิตของยอมมีจอง
จะแบ่งเป็นช่วงก่อนกับหลังเจอคุณกู”

เขาตอบเธอในใจว่า

“ฉันด้วย”

แน่นอนว่าบันทึกอิสรภาพของคุณกูก็แบ่งช่วงออกเป็นก่อนกับหลังเจอมีจองเช่นเดียวกัน

ภาพตัดไปที่ ยอมมีจอง ที่เดินอยู่เคียงข้างเพื่อนร่วมงาน พูดคุยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขแบบที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน

เธอหันหลังกลับมานึกในใจด้วยรอยยิ้มแสนสวยงามว่า

“ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ

ฉันรู้สึกว่าตัวเองน่ารัก”

ส่วนคุณกูเองก็คิดกับตัวเองว่า

“ผลักดันตัวเองทีละก้าว…

อย่างยากลำบาก”

คิดได้แบบนี้ก็มีรอยยิ้มให้กับตัวเอง เหมือนชีวิตเพิ่งค้นพบอะไรบางอย่าง

คิดเหมือนมีจองอยู่สินะ

“ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ

ฉันรู้สึกว่าตัวเองน่ารัก”

ความหมายที่ซ่อนไว้ในเหรียญ 500 วอน

บนเหรียญ 500 วอนด้านก้อยนั้นเป็น “รูปนกกระเรียนกำลังกางปีก” ซึ่งซ่อนความหมายที่คุณอาจไม่เคยรู้มาก่อน

จากการค้นหาข้อมูลเพิ่มเติม (คล้ายว่าจะทำวิทยานิพนธ์ซีรีส์ My Liberation Notes) ทำให้ผู้เขียนได้ทราบว่า

นกกระเรียน (두루미) บนเหรียญ 500 วอนนั้นเป็นนกอพยพที่อาศัยอยู่ในเกาหลี พวกมันจะมาถึงเกาหลีตั้งแต่ปลายเดือนตุลาคมถึงประมาณกลางเดือนมีนาคมของทุกปี

Coin 500 Won Korea

ในฤดูหนาว เมื่อพื้นที่เพาะพันธุ์ขาดแคลนอาหารและน้ำ นกกระเรียนจะอพยพไปทางใต้ของเกาหลีซึ่งอากาศค่อนข้างอบอุ่นและมีอาหารกับน้ำที่อุดมสมบูรณ์สำหรับฤดูหนาว นกกระเรียนที่เดินทางมาถึงเกาหลีจะย้ายไปอยู่เป็นครอบครัวเดียวกันจนกว่าพวกมันจะกลับไปยังแหล่งเพาะพันธุ์ในฤดูใบไม้ผลิของปีถัดไป

นกกระเรียนใน My Liberation Notes
ภาพฝูงนกกระเรียนขณะกำลังบิน

ถ้าลองเปรียบเทียบกันดู คุณกู ก็ไม่ต่างอะไรกับนกกระเรียนอพยพ เขาหนีการไล่ล่าจนเผลอไผลไปโผล่ที่ คยองกี หนึ่งในจังหวัดที่นกกระเรียนจะอพยพไปในฤดูหนาวพอดี

ในเกาหลี จีนและญี่ปุ่น นกกระเรียนมักปรากฏอยู่ในเครื่องประดับที่เป็นสัญลักษณ์ของความสุข อายุยืนยาว และความรักระหว่างสามีภรรยา นอกจากนี้แล้วนกกระเรียนกระดาษพันตัวยังเป็นสัญลักษณ์ของการมีอายุยืนยาวและการฟื้นตัวจากโรคภัยไข้เจ็บในญี่ปุ่นอีกด้วย

ความหวังในการหายจากโรคแอลกอฮอลิซึมหรือภาวะติดสุราเรื้อรังของเขา…บางทีอาจจะซ่อนไว้ในนี้ด้วยก็เป็นได้

เหรียญ 500 วอนที่กลิ้งตกลงไปจากฟุตบาท กลับไม่ได้กลิ้งลงท่อ แต่กลับกลิ้งไปตามแนวเส้นตะแกรงเหล็ก และนอนลงค้างอยู่อย่างนั้นราวปาฏิหารย์ ความน่าจะเป็นน้อยขนาดนี้แต่ก็เกิดขึ้นแล้ว เชื่อว่าคุณกูจะใจเต้นแรงเกิน 10 วินาทีแน่ ๆ พอลองสังเกตดี ๆ เขามีรอยยิ้มให้กับความสุขเล็ก ๆ นี้ด้วย

โชคร้ายไม่ได้มาต่อแถวความสุขของเขาเสมอไป

ถ้าเหรียญนี้คือเดิมพันชีวิต

ลองจินตนาการดูว่า ถ้านี่เป็นการโยนเหรียญเดิมพันเส้นทางชีวิตว่าคุณกูจะเดินทางไปไหนดีล่ะ มาลองคิดตามไปด้วยกัน

หากเหรียญออกหัว

เขาต้องเลือกอยู่กับท่านประธานต่อไป

แต่หากเหรียญออกก้อย

เขาสามารถเลือกที่จะเป็นอิสระได้

แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ เดิมพันนี้ออกเป็นเหรียญด้านก้อยรูปนกกระเรียน ความน่าประหลาดใจก็คือ มันหยุดนิ่งอยู่บนตะแกรงเหล็กที่มีระยะห่างกว้างเหลือเกิน ดูแล้วแทบจะไม่น่าเป็นไปได้ด้วยซ้ำ โชคเข้าข้างขนาดนี้

อีกทั้งนกกระเรียนนั้นยังเปรียบเสมือนการโบยบินออกตามหาอิสรภาพ

ส่วนท่อมืด ๆ รอบเหรียญนั้นก็เปรียบเสมือนความสุ่มเสี่ยงและอันตรายรอบตัวเขา

คุณกูที่นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มเล็กน้อยแล้วตัดสินใจเอื้อมมือบรรจงหยิบเหรียญรูปนกกระเรียนนั้นขึ้นมาจากท่อมืด ๆ นั้น

ดู ๆ ไปก็เปรียบเสมือนเขาตัดสินใจเลือกที่จะมีอิสรภาพ ถึงแม้จะรู้ว่ามีอันตรายอยู่รอบด้าน ขอแค่ผลักดันตัวเองให้ก้าวทีละก้าวแม้จะยากลำบาก แต่ปลายทางคุ้มค่าแน่นอน คิดได้แบบนั้น รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่หน้าของเขาระหว่างเดินต่อไปข้างหน้า

ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเปลี่ยนเส้นทางจากที่คิดไว้ในตอนแรก โดยมีเดิมพันจากเหรียญ 500 วอนนี้ก็เป็นได้

ครั้งหนึ่งพ่อของมีจองเคยเล่าให้คุณกูฟังตอนที่ทำงานด้วยกันว่า ตัวเองเคยไปค้ำประกันให้คนอื่นจนเป็นหนี้ แต่ก็เพราะทำงานนี้ เขาจึงใช้หนี้หมดและรักษาบ้านกับที่ดินไว้ได้ ถ้าทำงานนี้ไปเรื่อย ๆ ก็มีชีวิตที่ไม่ต้องอิจฉาใครได้

คุณกู กับ พ่อมีจอง My Liberation Notes

นึกออกหรือยังว่าคุณกูจะไปไหน แล้วทำอะไรต่อ

ถ้ายังนึกไม่ออก มาย้อนดูสิ่งที่คุณกูเคยลั่นวาจาบอกใบ้ไว้กับเถ้าแก่แบคว่า

“ฉันชอบทำเคาน์เตอร์อ่างล้างจาน ฉันจะวางมือจากโลกนี้”

หรือ

“ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะครอบครองโลกนี้ให้หมด”

“ฉันจะเลือกหนึ่งในสองทางนี้”

ปักใจบอกว่าชอบงานของพ่อตาขนาดนี้ รู้ใช่ไหม คุณกูจะเลือกไปทางไหน ^___^

บทสรุป My Liberation Notes ตอนจบที่หลายคนคาใจ

คุณอาจจะคิดว่า EP16 ที่เห็นเป็นภาพตอนจบ…แต่นั่นไม่ใช่

เรามีภาพเฉลยความสุขในตอนจบของ “คุณกูกับมีจอง” แบบ Happy Ending สุดพิเศษมาฝาก ค่อย ๆ เลื่อนตามมาดูกันทีละภาพ

คุณกูกับมีจองกำลังวิ่งไล่ตามนกที่กำลังบินอพยพเป็นฝูงใหญ่บนท้องฟ้า ท่ามกลางแสงสีที่แสนสวยงาม

เขากับเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขและสนุก

ทั้งคู่หยุดยืนมองฝูงนกกระเรียนที่กำลังบินอย่างมีอิสรภาพบนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ หมดฤดูหนาวแล้ว พวกมันคงกำลังบินกลับไปยังที่ของตัวเองกันสินะ

แล้วคุณกูก็เอาท่อนแขนมาปกป้องมีจองไว้ ในยามที่เธอตกใจ มีจองได้แต่มองการกระทำเล็ก ๆ นี้ของคุณกูอย่างแปลกใจ ไม่เคยมีใครปกป้องเธอแบบนี้มาก่อน ผู้ชายที่ทำให้เธอรู้สึกมั่นคง เขาอยู่ตรงหน้าเธอและปกป้องเธอด้วยสัญชาตญาณ

มันรู้สึกดีมากเลยเนอะมีจอง

ว่าแต่นักเขียนบท พัคแฮยอง เล่นพวกเราแล้วสินะ

ภาพนี้มาจากไหน คุ้น ๆ อยู่นะ ฉันเคยเห็นภาพพวกนี้แล้วหรือเปล่า

ใช่แล้ว คุณเคยภาพพวกนี้มาแล้วใน My Liberation Notes EP10 ที่แสดงขึ้นมาในตอนท้ายอีพี โดยที่ภาพเหล่านี้ดูจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเนื้อหาใน EP10 เอง หรือใน EP11 แต่อย่างใด

ความสุขอยู่ตรงหน้าของกันและกันแล้ว

อยู่ที่ไหนก็มีความสุขได้

ขอแค่มีอิสรภาพและความรัก

“ในหัวใจฉันมีแต่ความรัก
เพราะแบบนั้น
ฉันถึงได้รู้สึกถึงแต่ความรัก”

มีจองพูดปิดท้ายเรื่อง My Liberation Notes ด้วยรอยยิ้มที่สวยที่สุดในเรื่องอย่างสมบูรณ์แบบ

ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ ถ้ายัง Move on ไม่ได้ KZabs ยังมีบทความอื่นที่อาจจะกระแทกใจให้อ่านกันได้อีกด้านล่างนี้

Source ข้อมูลนกกระเรียน: (1)(2)(3)(4)